نقش واسطه‌ای روانسازه‌های ناسازگار اولیه در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و رضایت زناشویی

یکی از عوامل مهم موثر بر رضایت زناشویی، تجارب اولیه­ فرد با والدین در دوران کودکی است. این تجارب در شکل­گیری دلبستگی و روانسازه­های ناسازگار اولیه تاثیر به­سزایی دارند. در این پژوهش نقش واسطه­ای روانسازه‌های ناسازگار اولیه در رابطه بین سبک­های دلبستگی و رضایت زناشویی مورد مطالعه قرار گرفت. به­این منظور 333 نفر (194 زن، 139 مرد) به پرسشنامه‌های سبک دلبستگی بزرگسالان (AAQ)، روانسازه‌های یانگ (YSQ) و رضایت زناشویی انریچ (ENRICH) پاسخ دادند. در نتایج به­دست آمده بین سبک دلبستگی اجتنابی با رضایت زناشویی همبستگی معنادار یافت نشد در حالی‌که رضایت زناشویی با دلبستگی ایمن همبستگی مثبت معنادار و با دلبستگی دوسوگرا همبستگی منفی معنادار داشت و متغیر روانسازه‌های ناسازگار اولیه در این ارتباط نقش واسطه­ای داشت. بر اساس یافته­های این پژوهش    می­توان نتیجه گرفت افراد با سبک دلبستگی ایمن احتمالا به این دلیل که برداشت مثبت‌تری از خود و دیگران دارند و به دلیل روانسازه‌های ناسازگار کمتر، رفتارهای سازگارانه بیشتری در روابط زناشویی نشان می­دهند و در نتیجه رضایت زناشویی بیشتری را تجربه خواهند کرد. در مقابل، افراد با سبک دلبستگی دوسوگرا‌، دارای تصویری منفی از خود و روانسازه‌های ناسازگار بیشتری در مورد خود هستند، و به تبع آن رفتارهای ناسازگارانه بیشتری نشان می‌دهند که رضایت زناشویی کمتر را در پی دارد.